Dag 14. Bardolino - Fabbrico. Weer met beide benen op de (Po) vlakte

Met weemoed verlieten we vanmorgen het zo idyllische, maar ook enigszins toeristische Bardolino aan het Gardameer. Uitgeluid door een superbe collazione van de lokale hoteleigenaresse. Vooral de wetenschap dat we voor even de bergen en het water zouden moeten missen versterkte de weemoed. En ja, de Po-vlakte is vlak en heeft minder aan natuurschoon te bieden dan wat we tot nu toe gewend waren. En ja, we missen de appelbomen en de wijngaarden waar we dwars doorheen fietsten. Maar de vlakte nodigde uit tot een sublieme fietstijdrit langs de rivier de Mincio, eindigend in een fraaie apotheose in Mantova, waar we verwelkomd werden door een unieke combinatie van weelderige lotusbloemen en fraaie cultuurhistorische bouwwerken. Na een eenvoudige doch voedzame maaltijd de Po over (niet op) en uiteindelijk neergestreken in het volstrekt onbekende doch inmiddels bij ons zeer populaire Fabbrico (niet in het laatst plaats dankzij de innige band met de exploitant van het enige lokale horeca-etablissement. Nog even met de hoteleigenaar de route van morgen uitgestippeld en rozig weer te bed!