De Toscaanse bergen zijn echt een karwei. Steile hellingen en korte afdalingen. We zijn zo zwaar bepakt dat het is alsof we in de afdaling een parachute achter ons hebben. Gisteren landden we aan in Bagnoregio. Een plaatsje van niks, maar met een, naar ons later bleek, indrukwekkende geschiedenis. Het plaatsje is getroffen door een aardbeving/verschuiving. Het was adembenemend te zien wat voor gevolgen het natuurgeweld teweeg had gebracht. We aten per ongeluk in een klein restaurantje waar de chef een charmante dame uit Sardiniƫ bleek te zijn. We hebben uitstekend gegeten en genoten van haar verschijning. Vandaag heeft "Benjaminse" zijn ware gezicht laten zien. Een onvoorstelbaar onbegaanbaar weggetje door de bossen, uitkomend aan het meer van Vico. De laatste kilometers leidden naar het meer van Braciano. Morgen staan we op het Pietersplein....!